- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Czy Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych mają szanse
Wspólna Polityka Rolna po 2013 r. proponuje szereg instrumentów możliwych do zastosowania w ramach zarządzania ryzykiem w rolnictwie: dopłaty do ubezpieczeń upraw i zwierząt; fundusze wzajemne czy narzędzie stabilizacji dochodów. Ich realizacja może odbywać się przy wykorzystaniu tzw. organizacji wzajemnych.
W Polsce funkcjonują Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych należące do tej kategorii organizacji, jednakże ich rola i pozycja na rynku ubezpieczeniowym jest niewielka zarówno pod względem liczby jak i poziomu składki. Obecnie działalność ubezpieczeniową prowadzi 8 TUW’ów (w tym 2 w dziale ubezpieczeń na życie i 6 w dziale ubezpieczeń majątkowych i pozostałych osobowych) wobec ponad 50. zakładów ubezpieczeń w formie spółki akcyjnej oraz szeregu oddziałów zagranicznych spółek, a ich udział w rynku (mierzony poziomem składki przypisanej) kształtuje się na poziomie ok. 2%. W ostatnich latach nie powstało żadne nowe TUW, natomiast zanotowano likwidację.
Dlaczego w Polsce Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych nie są tak popularne jak na świecie?
Dlaczego polskie TUW’y rozwijają się stosunkowo słabo, mimo iż badania i doświadczenia, szczególnie europejskie dowodzą, że są to organizacje stosunkowo lepiej radzące sobie w czasach kryzysu gospodarczego niż inne przedsiębiorstwa?
Dlaczego małe TUW’y, wręcz dedykowane do powstawania i działania w sektorze rolniczym, w Polsce nie istnieją?
Te pytania zrodziły się również w kręgach senackich, w wyniku czego Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi wspólnie z Komisją Budżetu i Finansów Publicznych przy współpracy z Fundacją Wspierania Ubezpieczeń Wzajemnych zorganizowały konferencję pt. „Szanse i bariery dla rozwoju towarzystw ubezpieczeń wzajemnych na przykładzie rolnictwa”, w której uczestniczyli parlamentarzyści, przedstawiciele środowisk rządowych, naukowych i eksperckich oraz towarzystw ubezpieczeniowych. Celem konferencji, oprócz wskazania mechanizmów, które mogą zapewnić funkcjonowanie gospodarstwa rolnego w sytuacji klęsk żywiołowych była wymiana opinii na temat możliwości i barier tworzenia towarzystw ubezpieczeń wzajemnych.
W konkluzji konferencji wszyscy uczestnicy zgodzili się, że bariery powstawania TUW w Polsce skupiają się w trzech obszarach:
-formalno-prawnym – wysokie wymagania proceduralno-personalne w procesie uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej oraz uznaniowość organu nadzoru w odniesieniu to małych TUW; niejasność i luki w przepisach prawa;
-kapitałowym – wysokie wymagania dotyczące kapitału zakładowego i rezerw;
-informacyjno-świadomościowym – brak wiedzy fachowej i informacji dotyczących zakładania i działania organizacji typu wzajemnego, a także centrów szkoleniowych i programów kształcenia na poziomie akademickim.
Dodatkowo należy zauważyć, że w Polsce nie istnieje system zachęt i pomocy państwa związanej z tworzeniem TUW, a realizowane dopłaty do składek ubezpieczeniowych dla ubezpieczonych nie są wystarczające dla pożądanego rozwoju i upowszechniania ubezpieczeń.
W wyniku opinii, komentarzy i postulatów zgłaszanych podczas konferencji przedstawiciele komisji senackich zadeklarowali przygotowanie inicjatywy ustawodawczej zmieniającej przepisy dotyczące TUW.
Opracowanie: SAEPR/FAPA