- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Nowe perspektywy dla doradztwa rolniczego w okrsie programowania WPR na lata 2013-2020
Instytucja doradztwa rolniczego, w Polsce mająca prawie czterdziestoletnie tradycje, w związku z ewoluującymi priorytetami i zadaniami Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), wymagać będzie zmian modelowych, organizacyjno-prawnych oraz profesjonalnego przygotowania doradców.
Nowy okres programowania WPR staje się okazją do wzmocnienia roli doradztwa rolniczego w zakresie upowszechniania wiedzy i stymulowania innowacyjności produkcji. Do zagadnień doradztwa odnosi się pierwszy z sześciu zasadniczych priorytetów Unii dotyczących rozwoju obszarów wiejskich, bowiem jak wskazano w projekcie rozporządzenia (KOM 628), osiągnięcie wyznaczonych celów WPR będzie możliwe poprzez m.in. ułatwianie transferu wiedzy i innowacji, promowanie dokształcania i szkolenia zawodowego. Projektowane rozwiązania prawne w omawianym zakresie ujęte zostały w Pakiecie Legislacyjnym WPR 2020, w projekcie horyzontalnego rozporządzenia w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej, co oceniane jest jako podkreślenie wagi i znaczenia doradztwa rolniczego.
Merytoryczny zakres zadań doradztwa został rozszerzony i wykracza poza dotychczasowe wymagania związane z wdrożeniem systemu płatności bezpośrednich, czy spełnieniem wymogów wzajemnej zgodności. W nowym okresie programowania usługi doradcze świadczone przez jednostki doradztwa dotyczyć mają wszystkich instrumentów wdrażanych w ramach WPR. Znaczące zmiany mają dotknąć także zasad organizacyjno-funkcjonalnych jednostek doradztwa oraz zakresu przedmiotowego ich działania. Każde z państw członkowskich będzie mogło powołać dowolną liczbę organów, mających status zarówno publiczno-, jak i prywatnoprawny. System doradztwa ma obejmować zarządzanie gruntami i gospodarstwem, ponadto przepisy rozporządzenia określają minimalny zakres przedmiotowy doradztwa rolniczego, który ma obejmować: 1) wymogi wzajemnej zgodności – podstawowe wymogi w zakresie zarządzania i utrzymania gruntów w dobrej kulturze rolnej; 2) dostosowanie działalności rolniczej do zmian klimatu i środowiska; 3) wymogi związane z łagodzeniem zmian klimatu oraz odpowiednie działania dostosowawcze, przeciwdziałanie spadkowi różnorodności biologicznej na obszarach wiejskich, ochronę wód, działania w zakresie zwalczania chorób zwierząt i roślin; 4) zrównoważony rozwój działalności małych gospodarstw rolnych, możliwości podejmowania działalności innowacyjnej.
Przedstawiony katalog wskazuje na szczególne zaakcentowanie dwóch zagadnień tematycznych stawianych doradztwu: zagadnień proekologicznych i upowszechniania innowacyjności w rolnictwie.
W nowym okresie programowania poważnie zyska na znaczeniu konieczność doradztwa rolniczego w zakresie wymogów proekologicznych, z uwagi na zazielenienie I filara, nowe działania proekologiczne w II filarze, a zwłaszcza poprzez położenie szczególnej uwagi na wymogi wzajemnej zgodności. Spełnienie wymogów cross compliance traktowane będzie jako nadrzędne względem pozostałych wymagań warunkujących uczestniczenie w systemie wsparcia finansowego. Zachowanie wymogów ekologicznych stanie się także elementem stałego monitoringu, kontroli i oceny działań gospodarczych podejmowanych przez rolników.
Drugim zakresem zadań doradztwa będzie upowszechnianie innowacyjności w rolnictwie w ramach Europejskiego Partnerstwa Innowacyjnego (EPI), które ustanowiła Strategia UE Europa 2020, a której celem jest przyspieszenie tempa innowacyjnych rozwiązań przeciwdziałających negatywnym skutkom tzw. globalnych wyzwań społecznych (takich jak: zmiany klimatyczne, zmiany demograficzne, niedobór surowców) poprzez ograniczenie fragmentacji działań i mobilizację podmiotów w całym cyklu innowacyjnym. W tym celu konieczne będzie stworzenie transferu wiedzy między najnowszymi badaniami, najlepszymi dostępnymi technologiami a producentami rolnymi.
Opracowanie: Monika A. Król SAEPR/FAPA