- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Prognozy Komisji Europejskiej dla rynku mięsa wołowego w krajach wspólnoty do 2023 r.
Po wielu latach spadku pogłowia bydła w krajach UE, w 2012 r. nastąpił wyłom w dotychczasowym trendzie i zanotowano niewielki wzrost pogłowia bydła mlecznego. Był to wynik nadchodzących zmian dotyczących kwot mlecznych, co znalazło swoje odzwierciedlenie w decyzjach produkcyjnych farmerów, przyczyniając się do stabilizacji pogłowia krów mamek. Tym niemniej wzrostowy trend pogłowia bydła mlecznego nie trwał długo, gdyż w 2013 r. stado tych zwierząt prawdopodobnie ponownie się obniży. Trzeba jednak podkreślić, że pogłowie krów mamek w UE-15, skoncentrowane przede wszystkim we Francji, Hiszpanii, Irlandii oraz Wielkiej Brytanii, zdaniem ekspertów z Komisji Europejskiej pozostanie na stabilnym poziomie około 12 mln sztuk do 2023 r. Po zakończeniu działania kwot mlecznych część farmerów specjalizujących się w mieszanym profilu produkcji, zdecyduje się na specjalizację w produkcji mleka, co wpłynie na obniżenie się pogłowia krów mamek. Tym niemniej prognozowany wysoki poziom cen wołowiny w najbliższej dekadzie powinien zachęcać farmerów produkujących bydło do zwieszania liczebności krów mamek. Biorąc pod uwagę zmiany zachodzące w stadzie bydła mlecznego, które decyduje o blisko dwóch trzecich produkcji wołowiny we Wspólnocie, wytwórczość tego gatunku mięsa brutto w Unii w 2023 r. obniży się prawdopodobnie o około 7% w stosunku do poziomu z lat 2010-2012 do 7,6 mln ton.
Prognozowany spadek podaży będzie tym samym wpływał na stopniowe kurczenie się eksportu, który pod koniec prognozowanego okresu wyniesie prawdopodobnie 116 tys. ton, czyli będzie o ponad 50% niższy niż w latach 2010-2012. W eksporcie wzrośnie znaczenie odbiorców z Korei Południowej oraz krajów Bliskiego Wschodu, w tym Egiptu, zmaleje zaś Rosji, gdzie spodziewany jest wzrost produkcji tego gatunku mięsa. Pod koniec prognozowanego okresu ilość wołowiny sprowadzanej do Wspólnoty z krajów trzecich będzie większa niż w 2012 r., ale jednocześnie znacznie mniejsza niż w 2005 r. W 2023 r. import tego gatunku mięsa ukształtuje się prawdopodobnie na poziomie 405 tys. ton. Wzrost produkcji wołowiny w Brazylii, Argentynie, a także w Urugwaju przełoży się na zwiększone dostawy mięsa na rynek Wspólnoty. Niemniej trzeba podkreślić, że przywóz wołowiny z tych krajów nie przekroczy wielkości importu z lat 2005-2007, ze względu na kurczącą się różnicę poziomu cen oraz rosnący popyt na mięso na innych rynkach zbytu. Nie bez znaczenia na wysyłki wołowiny z tych krajów będzie miał także wzrost gospodarczy, który wpłynie na większe spożycie na rynku wewnętrznym oraz obniży ilość mięsa przeznaczonego na wywóz. Ponadto należy zaznaczyć, że prognozy Komisji dotyczące importu nie biorą pod uwagę potencjalnego wpływu na przywóz porozumienia o dwustronnym handlu zawartym w 2013 r. przez Wspólnotę z Kanadą. Umowa ta wejdzie w życie prawdopodobnie po 2015 r. W ramach porozumienia kraje Wspólnoty zobowiązały się do otwarcia dla Kanady bezcłowego kontyngentu taryfowego na przywóz mrożonej wołowiny (15 tys. ton) oraz oddzielnego bezcłowego kontyngentu dla świeżego/chłodzonego mięsa (35 tys. ton). Ponadto kanadyjski kontyngent taryfowy na przywóz do Unii wysokiej jakości wołowiny w ramach tzw. kwoty hiltońskiej (11,5 tys. ton razem z USA) zostanie obłożony (tylko dla Kanady) zerową stawką celną (obecnie wynosi ona 20% ad valorem). Kanadyjczycy utrzymają także dostęp do 45 tys. kontyngentu na przywóz wysokiej jakości wołowiny. Ponadto raport nie rozważa wpływu na handel podobnego porozumienia ze Stanami Zjednoczonymi, które prawdopodobnie zostanie zawarte w najbliższej dekadzie, a także zakończenia rozmów w sprawie handlu z krajami Mercosur.
W prognozowanym przez Komisję okresie poziom spożycia wołowiny w Unii będzie pozostawał zależny od kształtowania się podaży oraz pułapu cenowego. W 2023 r. spożycie wołowiny przypadające na jednego mieszkańca Wspólnoty obniży się o 5,7% w stosunku do poziomu z lat 2010-2012 do 10,5 kg/osobę. Różnica w poziomie spożycia w krajach „starej Unii” (12,2 kg/osobę) oraz nowych krajów (3,8 kg/osobę) nadal będzie znaczna. Z kolei niska podaż wołowiny na rynku unijnym będzie wpływać na utrzymanie się cen tego gatunku mięsa na wysokim pułapie 4086 EUR/t, tj. poziomie cenowym o 16,1% wyższym niż w latach 2010-2012 (3518 EUR/t).
Opracowanie: Paweł Kostrzyński FAMMU/FAPA