- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Bilans biodiesla w UE
W poprzednim 2012 roku miał miejsce kolejny od 2010 roku, tym razem 7% spadek produkcji biodiesla w Unii. Poprzedni rok 2011 przyniósł około 4% spadek produkcji. Ważną przyczyną zahamowania wzrostu wytwórstwa był tani import z poza Unii, który rozpoczął się już w 2008 roku. Pierwotnie najwięcej biodiesla pochodziło z USA. Tani import biodiesla ze Stanów Zjednoczonych został zahamowany od marca 2009 roku, ale spowodowało to jedynie przekierowanie importu na inne kraje, szczególnie Argentynę. W 2009 r. argentyński eksport biodiesla do USA głównie w celach reeksportu prawie się zatrzymał, a surowiec powędrował bezpośrednio z Argentyny do Unii. (antydumpingowe cła na biodiesla z USA wprowadzono od marca 2009 r. i od lipca 2009 roku przedłużono na 5 lat). Aby zapobiec reeksportowi amerykańskiego biodiesla przez Kanadę od maja 2011 roku rozszerzono antydumpingowe cła na Kanadę. Prawdopodobnie produkcja biodiesla w Unii w 2013 roku zmniejszy się do około 7,7 mln ton.
Od 2009 roku import biodiesla z Argentyny rósł dynamicznie (wówczas osiągnął 850 tys. ton) (wg organizacji skupiającej europejskich producentów biodiesla - EBB). Wzrost importu nastąpił już po wprowadzeniu w marcu 2009 r. antydumpingowego cła na biodiesel z USA. W latach 2010-2012 import ten był kontynuowany. W Argentynie biodiesel wyprodukowany na bazie oleju sojowego był wówczas obłożony dużo niższym podatkiem eksportowym niż czysty olej sojowy (32%). EBB określiła taki układ podatków jako ukryte subsydiowanie, co skutkowało kolejnym postępowaniem antydumpingowym. Import biodiesla do Unii rósł systematycznie od 2006 roku, kiedy wyniósł około 91 tys. ton, w 2007 roku znalazł się już na poziomie około 820 tys. ton, a w 2008 osiągnął aż około 2,5 mln ton. W 2011 roku import ten był na rekordowym poziomie około 2,7 mln ton za sprawą konkurencyjnego cenowo importu zwłaszcza z Ameryki Południowej (głównie z Argentyny) oraz Indonezji. Sytuacja taka była kontynuowana w 2012 rok. Prawdopodobnie w 2013 roku import biodiesla spadnie z 2,8 mln ton do około 1 mln ton ze względu na wprowadzone od czerwca br. tymczasowe cła (na biodiesel z Argentyny i Indonezji). Równolegle w latach 2005-2012 eksport tego biopaliwa był na bardzo niskim poziomie, a w 2009 roku osiągnął jedynie 66 tys. ton, natomiast w latach 2011- 2012 wzrósł do odpowiednio 88 tys. ton oraz 83 tys. ton.
W UE spożycie biodiesla rosło systematycznie, aby w 2006 roku osiągnąć około 4,1 mln ton, w 2007 roku 6,6 mln ton, natomiast w 2008 9 mln ton. Kolejne przyrosty miały miejsce w latach 2009 oraz 2010. W 2011 roku spożycie po raz pierwszy zmniejszyło się o kilka procent do około 11,4 mln ton. (W latach 2008-2012 podaż w istotny sposób była uzupełniana importem). Teoretycznie konsumpcja powinna wzrastać ze względu na corocznie rosnącą obowiązkową domieszkę biododatku do biopaliw w wielu krajach Unii, jednak przyhamowanie wzrostu gospodarczego przyczyniało się do ograniczenia spożycia.
Opracowanie: Witold Rodkiewicz - FAMMU/FAPA