Rośnie import biodiesla do Unii

W roku 2010 nastąpił niewielki, kilkuprocentowy spadek produkcji biodiesla w Unii. Również rok 2011 przyniósł około 6% obniżkę. Ważną przyczyną zahamowania wzrostu wytwarzania był tani import z poza Unii, który rozpoczął się już w 2008 roku. Pierwotnie najwięcej biodiesla pochodziło z USA. Tani i dumpingowy import amerykańskiego biodiesla został jednak zahamowany w 2009 roku, ale spowodowało to jedynie przekierowanie importu na inne kierunki, szczególnie Argentynę. W 2009 r. argentyński eksport biodiesla do USA, głównie w celach reeksportu prawie się zatrzymał, a surowiec powędrował bezpośrednio z Argentyny do Unii, ponieważ od marca 2009 roku wprowadzono antydumpingowe cła na biodiesla z USA, a potem od lipca 2009 roku przedłużono je na 5 lat.

Import biodiesla do Unii rósł systematycznie od 2006 roku, kiedy wyniósł około 91 tys. ton, w 2007 roku znalazł się już na poziomie około 820 tys. ton, a w 2008 osiągnął aż około 2,5 mln ton. W poprzednim 2011 roku import ten był na rekordowym poziomie około 2,7 mln ton tj. 1/3 wyższy niż rok wcześniej. Prawdopodobnie bieżący 2012 rok przyniesie zbliżony poziom importu.

Wg. European Biodiesel Board - organizacji skupiającej europejskich producentów biodiesla, w 2009 roku import biodiesla z Argentyny wzrósł do około 850 tys. ton (po wprowadzeniu w wiosną 2009 r. antydumpingowego cła na biodiesel pochodzący z USA). W 2010 r. oraz poprzednim 2011 r. import z tego kierunku dalej wzrastał. W Argentynie biodiesel wyprodukowany na bazie na oleju sojowego był obłożony 14% podatkiem eksportowym, podczas gdy czysty olej sojowy 32% podatkiem. EBB określa taki układ podatków jako ukryte subsydiowanie. Dodatkowo sytuacja, w której olej roślinny pochodzi z krajów tropikalnych, a potem w tych krajach stosowany jest do produkcji biodiesla sprzyja przewadze konkurencyjnej ze względu na niższe koszty produkcji niż w krajach klimatu umiarkowanego.

W całym 2011 roku największym dostawcą biodiesla do Unii była Argentyna, z której sprowadzono około 1,4 mln ton biodiesla, a przyrost wyniósł około 16%. Drugim dostawcą była Indonezja i Singapur, które w ciągu roku podwoiły eksport metyloestru palmowego (PME) do Unii do ponad 1 mln ton.

Hiszpania była w 2011 roku największym importerem biodiesla w Unii, a ponieważ spodziewano się zakazu importu od początku 2012 roku, więc w czwartym kwartale 2011 r, sprowadzono go o 1/3 więcej wobec analogicznego okresu rok wcześniej. W rezultacie Hiszpania wysforowała się na pierwsze miejsce, a w całym poprzednim roku do Hiszpanii sprowadzono około 1,1 mln ton biodiesla, co oznacza przyrost o ponad 1/2. Kolejnym, drugim importerem biodiesla do Unii były Włochy z importem blisko 1 mln ton, co oznacza podwojenie wobec 2010 roku. W listopadzie 2011 roku europejscy producenci biodiesla ostrzegali, że kolejne fabryki biodiesla zostaną zamknięte, o ile nie zostanie zahamowany tani import. Problemy unijnego przemysłu spowodowane są faktem, że olej rzepakowy na przełomie lat 2011 i 2012 był dla europejskich producentów zbyt drogim surowcem do produkcji biodiesla.

Autor: Witold Rodkiewicz FAMMU/FAPA