- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Bioetanol z buraków cukrowych ma przyszłość?
W Brazylii bioetanol produkuje się z trzciny cukrowej, w USA z kukurydzy, a w UE ze zbóż i buraków cukrowych. Amerykańskie badania pokazują, że buraki mogą być konkurencyjne względem kukurydzy nawet w USA.
W Stanach Zjednoczonych produkcja bioetanolu rozwija się dynamicznie. Obecnie około 40% zbiorów kukurydzy jest przetwarzane na paliwo. Sektor jest na tyle konkurencyjny, że zniesiono ulgi podatkowe i cła. Wiele badań wykazuje jednak, że kukurydza nie jest najlepszym surowcem do produkcji paliwa. Jednym z najważniejszych powodów do takich stwierdzeń są badania dotyczące relacji pomiędzy energią potrzebną do wytworzenia kukurydzianego paliwa a energią uzyskaną z niego. Dla bioetanolu z kukurydzy ten współczynnik wynosi około 1,3, co oznacza, że energia, jaką daje bioetanol, jest prawie półtora razu większa niż energia, jaka jest potrzebna do jej wyprodukowania. To niewiele w porównaniu do trzciny cukrowej, u której ten współczynnik wynosi 8, a dla buraków cukrowych około 2. Ze względów klimatycznych trzcina nie może być jednak uprawiana na dużą skalę w USA.
Dlatego też studenci WPI, politechniki z Worcester w USA przygotowali analizę dotyczącą produkcji bioetanolu z buraków cukrowych. Ze względu na charakter tych badań należy do nich podchodzić ostrożnie, ale pokazują one potencjał bazy surowcowej opartej na burakach – nie można zapominać, że sektor kukurydzianych biopaliw był przez trzy dekady wspierany przez państwo i obecnie bardzo prężnie działa. Buraki cukrowe zaś są dopiero na początku swej drogi, by stać się surowcem paliwowym w USA.
Badania wykazały, że w warunkach amerykańskich uprawa buraków i kukurydzy wymaga tyle samo wody i nawozów. Z hektara upraw kukurydzy można wytworzyć prawie 2,5 tony bioetanolu – z takiego samego areału buraków cukrowych zaś prawie dwa razy więcej paliwa! Dla wytworzenia bioetanolu z buraków trzeba będzie zatem zużyć mniej wody i nawozów, a także energii, co oznacza to, że mniejsze koszty produkcji niż w przypadku użycia kukurydzy. Dodatkowo odpady poprodukcyjne z buraków (pulpa, liście) mogą być wykorzystane jako pasza. Ze względu na znacznie wyższe koszty budowy zakładu produkcji bioetanolu z buraków niż kukurydzy w USA koszt litra paliwa wyszedł jednak bardzo zbliżony. Gdyby obniżyć ten koszt, co jest możliwe w przypadku rozwoju sektora, paliwo z buraków byłoby tańsze.
Autorzy analizy uznają buraki cukrowe za obiecujący surowiec do produkcji paliwa. Biorąc pod uwagę skalę rozwoju w USA sektora biopaliw opartych na kukurydzy, zbliżony koszt produkcji paliwa w przypadku obu surowców można uznać za duży sukces, który pokazuje potencjał buraków cukrowych jako surowca paliwowego.
W sezonie 2009/10 za tonę buraków cukrowych średnio płacono w USA 50 USD, w następnym już 62 dolary za tonę, czyli niespełna 180 złotych za tonę. Plonowanie wyniosło zaś wówczas około 62 t/ha.
Autor: Łukasz Chmielewski FAPA/FAMMU