- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Jaki kierunek dla polityk rolnych?
W Warszawie w dniach 25 i 26 października 2011 r. się 35 Konferencja Rolnictwa Ameryki Północnej i Unii Europejskiej na temat: „Jaki kierunek dla polityk rolnych?”. Organizatorami wydarzenia była Krajowa Rada Izb Rolniczych oraz Komitety COPA-COGECA, które reprezentują większość europejskich rolników. Komitet COPA skupia rolnicze organizacje zawodowe rolników UE, natomiast COGECA jest przedstawicielem organizacji spółdzielczych sektora rolnego w Unii. Jest to najsilniejsza grupa nacisku w obszarze rolnictwa w Europie (obecnie 76 organizacji).
Międzynarodowa Konferencja Rolnicza Ameryka Północna i Unia Europejska odbywa się cyklicznie co 2 lata w wybranym kraju Ameryki Północnej lub Europy. Pierwsza jej edycja odbyła się w 1972 roku. Warszawska konferencja była pierwszą organizowaną w naszym kraju, a wzięło w niej udział około 250 przedstawicieli organizacji rolniczych z Unii oraz Ameryki Północnej. Goście z organizacji rolniczych Europy, Ameryki Północnej i Meksyku prezentowali najważniejsze wydarzenia polityczne związane z gospodarką i rolnictwem świata, także te realizowane w ramach FAO i ONZ. Dyskutowano o sprawach wspólnych, a także różnicach w politykach różnych państw i regionów.
W trakcie sześciu sesji tematycznych prezentowane były istotne zagadnienia i problemy współczesnego, światowego rolnictwa:
1. Przegląd wydarzeń w polityce rolnej.
Główne elementy reformy WPR zaproponowane przez Komisję Europejską w tym m. in.: zazielenianie WPR- 30% dopłat zależnych od instrumentów środowiskowych (7% ekologiczne odłogowanie, różnicowanie upraw), ujednolicanie płatności, wprowadzenie obowiązku finansowania dopłat powyżej średniej przez wszystkie państwa członkowskie, utworzenie Europejskiego Funduszu Globalizacji (aby pomagać rolnikom w dostosowaniu się do globalizacji) oraz wprowadzanie nowych instrumentów rynkowych - wywołały burzliwą dyskusję uczestników, zdominowaną przez krytyczny stosunek do propozycji KE.
2. Ocena obecnej polityki handlowej i przyszły kierunek WTO i porozumienia dwustronne lub regionalne.
3. Rynek instrumentów pochodnych a stabilność cen, czyli wpływ funkcjonowania rynku finansowego dla towarów rolnych, możliwości stabilizacji cen surowców rolnych.
Pojawiły się opinie o korzyściach, ale i niebezpieczeństwach wynikających z funkcjonowania giełd terminowych.
4. Łańcuch żywnościowy: „Jak zapewnić wyższe dochody rolnikom ?”, czyli jego ocena z punktu widzenia producentów.
Sesja była poświęcona m.in. propozycji opracowania „Kodeksu dobrych praktyk” dla łańcucha żywnościowego, co powinno się przyczynić do zwiększenia przejrzystości, sprawiedliwości i efektywności łańcucha żywnościowego. Taki kodeks miałby zapewnić odpowiednie korzyści również dla rolników oraz dodatkowo eliminować nieuczciwe praktyki handlowe.
5. Biomasa - kryteria użytkowania gruntów i zrównoważonego rozwoju: rozwiązania dla gospodarstw.
Wymieniono poglądy na temat kryteriów oraz poruszono kwestię wpływu użytkowania gleb na cele nie żywnościowe – ILUC.
6. Innowacje w rolnictwie czyli jakie są zadania innowacji dla przyszłości.
Podkreślano konieczność ulepszania badań w dziedzinie rolnictwa oraz przyspieszenie transponowania innowacji do gospodarstw. Zastanawiano się jak przekonywać decydentów politycznych do wspierania badań. Pan Mark Haney z Kentucky Farm wyraził opinię, że w USA 1dolar zainwestowany w badania daje 25 USD korzyści wynikających z zastosowania w praktyce wiedzy uzyskanej dzięki pracom badawczym. Podkreślono ograniczenia przepływu wiedzy do producentów wynikające z braku koordynacji, trudnościach w dostępie do wyników badań, dużej liczby osób zaangażowanych w sektor rolny co utrudnia przekazywanie wiedzy. Równocześnie zwracano uwagę na pozytywną rolę doradztwa rolniczego w ułatwianiu przepływu informacji.