- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Sprzedaż bezpośrednia produktów rolnych
6 grudnia 2013 r. zostało opublikowane sprawozdanie Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące systemu znakowania produktów rolnych przy sprzedaży bezpośredniej.
Komisja Europejska podkreśla w nim rosnące znaczenie sprzedaży bezpośredniej i rolnictwa lokalnego. Popyt na świeżą, lokalną żywność wysokiej jakości rośnie w całej Wspólnocie. Można go powiązać z zainteresowaniem zdrowym stylem życia oraz rosnącą świadomością społeczną potrzeby ochrony środowiska i klimatu.
Obecnie szereg instrumentów na poziomie UE wspiera lokalne rolnictwo i krótkie łańcuchy dostaw żywności, zwłaszcza w ramach polityki rozwoju obszarów wiejskich. Jednak praktyczne zastosowanie tych instrumentów znacząco się różni między poszczególnymi regionami i państwami członkowskimi.
Komisja Europejska wzywa Parlament, Radę oraz państwa członkowskie do dyskusji, która ma odpowiedzieć na pytanie czy istniejące instrumenty regulacyjne są odpowiednie. Szczególnie proponuje się zastanowić, czy przepisy dotyczące higieny lub zamówień publicznych zapewniają odpowiednią elastyczność w rozwoju produkcji na rynek lokalny i sprzedaży bezpośredniej.
Chociaż korzyści dla środowiska wynikające z funkcjonowania krótkich łańcuchów dostaw żywności są trudne do oszacowania, należy podkreślić, że często dotyczą one ekologicznych metod produkcji, co może zmniejszać emisję dwutlenku węgla oraz ograniczać marnowanie żywności.
Według sprawozdania, system znakowania może stanowić dodatkowe narzędzie ochrony żywności produkowanej lokalnie przed podróbkami oraz lepszego informowania konsumentów. Komisja Europejska podkreśla, że system znakowania powinien być łatwy do wprowadzenia dla producentów i mieć dobrowolny charakter, a jednocześnie być wystarczająco wiarygodnym dla konsumentów. Co więcej, system taki powinien uwzględniać istniejące różnice w rozwoju krótkich łańcuchów dostaw żywności w poszczególnych państwach członkowskich.
Dokument Komisji zachęca też do elastycznego wykorzystania istniejących instrumentów sprzedaży bezpośredniej produktów rolnych z zastosowaniem wszystkich możliwych wyłączeń i derogacji.