- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Zaostrzanie polityki klimatyczno-energetycznej UE
Unia Europejska coraz usilniej zazielenia swoją politykę. Trend ten daje się odczuć w całokształcie prowadzonych przez nią działań i rzutuje na konkurencyjność unijnej gospodarki dotykając również obszary wiejskie. Przykładem tego są zapisane w nowych propozycjach kształtu Wspólnej Polityce Rolnej wytyczne uzależniające prawo do dopłat od stosowania praktyk związanych z ochroną środowiska.
Jednakże poza zapisami dotyczącymi WPR warto pokusić się na nieco szerszą obserwację unijnych propozycji i refleksję nad konsekwencjami ich wprowadzenia. 22 stycznia 2014 r. Komisja Europejska opublikowała propozycje zaostrzenia Pakietu Energetyczno-Klimatycznego – Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów Ramy polityczne na okres 2020–2030 dotyczące klimatu i energii.
Należy w tym miejscu przypomnieć, że poprzednia wersja Pakietu została przyjęta kruchym kompromisem 12 grudnia 2008 r., a opublikowana w jego następstwie pod koniec 2011 r. tzw. energetyczna mapa drogowa (Energy Roadmap 2050) została zawetowana przez stronę polską. Proponowane w poprzednich dokumentach zapisy bazowały na założeniu, że europejski sektor energetyczny stanie się bezpieczny, konkurencyjny i niskoemisyjny m.in. poprzez obniżenie emisji do 2050 r. o 80%. W praktyce spełnienie tych wymogów oznaczałoby całkowitą eliminację emisji CO2 w procesie produkcji energii. Osiągnięcie tych celów w realiach polskich (uzależnienie od paliw stałych - zwłaszcza węgla) byłoby niesamowicie trudne i stawiało pod znakiem zapytania ciągłość dostaw energii i utrzymania konkurencyjności krajowej gospodarki.
Nowa propozycja Komisji Europejskiej z 22 stycznia 2014 podtrzymuje linię powyższych kontrowersyjnych dokumentów, a dodatkowo zaostrza tempo redukcji emisji (spadek o 40% już do 2030 roku) i wymusza szybkie zwiększenie udziału OZE w produkcji energii (do 27% w 2030 r.). Jednocześnie w dokumencie zwraca się uwagę na konieczność zaprzestania do 2020 r. wsparcia ze śródków publicznych biopaliw produkowanych z roślin spożywczych oraz planowaną zmianę unijnej dyrektywy w sprawie OZE po 2020 r. W propozycji KE zwrócono również uwagę, iż realizacja 40% spadku emisji do 2030 r. wiąże się nieodzownie z koniecznością poprawy efektywności energetycznej tj. 25% oszczędnościami zużycia energii, co przekłada się przede wszystkim na konieczność rozległych inwestycji w sektorze budownictwa. (Pamiętać należy, iż zabudowa polskich obszarów wiejskich jest szczególnie rozproszona i w przeważającej części bazuje na systemie kotłowni przydomowych służących również podgrzewaniu ciepłej wody użytkowej, co utrudnia tanie rozwiązania termomodernizacyjne, a jednocześnie stanowi problem tzw. niskich kominów zwiększających emisje zanieczyszczeń powietrza). W części poświęconej transportowi Komisja Europejska zwraca w swym projekcie uwagę na konieczność rozważenia przez państwa członkowskie wspomożenia redukcji emisji gazów cieplarnianych poprzez opodatkowanie pojazdów i paliw. We fragmencie poświęconym rolnictwu i wykorzystaniu gruntów podkreśla się, iż rolnictwo jako takie jest również emitentem gazów cieplarnianych pomimo iż produkcja roślinna stanowi jedną z możliwych dróg wyłapywania CO2 z powietrza. Podkreśla się zatem konieczność wysiłku w kierunku redukcji emisji przez rolnictwo gazów innych niż CO2
Styczniowe propozycje Komisji Europejskiej staną się teraz przedmiotem prac Rady i Parlamentu Europejskiego. Najprawdopodobniej Rada Europejska rozważy je na wiosennym posiedzeniu 20-21 marca 2014 r.
Zainteresowanych zachęcamy do śledzenia dalszych losów propozycji Komisji Europejskiej. Informacje źródłowe odnajdą Państwo na: http://ec.europa.eu/energy/2030_en.htm
zaś treść komunikatu KE w języku polskim pod adresem:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:52014DC0015:PL:NOT
Opracowanie: Katarzyna Bańkowska SAEPR/FAPA