Województwo zachodniopomorskie Województwo pomorskie warminsko-mazurskie Województwo podlaskie Województwo lubuskie Województwo wielkopolskie kujawsko-pomorskie Województwo mazowieckie Województwo lodzkie Województwo lubelskie Województwo dolnośląskie Województwo opolskie Województwo świętokrzyskie Województwo śląskie Województwo małopolskie Województwo podkarpackie

Jednostka Centralna KSOW (strona archiwalna)

English 
baner

  Znajdź KSOW na:

      

III Ekologiczny Przegląd OECD

W marcu 2014 r. rozpoczęły się prace nad przygotowaniem III Ekologicznego Przeglądu OECD dla Polski, obejmującego lata 2003 – 2014.  Ekologiczne przeglądy są dokonywane w poszczególnych państwach członkowskich OECD cyklicznie,  w odstępach dziesięcioletnich (w Polsce w 1995 r. i 2003 r.). Dotychczasowe przeglądy dotyczyły trzech zasadniczych grup tematycznych: zarządzania środowiskiem, zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego danego kraju oraz realizacji zobowiązań wynikających z podpisanych i ratyfikowanych konwencji i umów międzynarodowych.  

Przygotowanie III Przeglądu Ekologicznego OECD wymaga współpracy przedstawicieli misji weryfikacyjnej Sekretariatu OECD, przedstawicieli Ministerstwa Środowiska oraz zaproszonych przedstawicieli poszczególnych resortów: Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Ministerstwa Finansów, Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, czy centralnych organów administracji publicznej m.in. Inspekcji Ochrony Środowiska, Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, Dyrekcji Lasów Państwowych, Głównego Urzędu Statystycznego, a także Fundacji Programów Pomocy dla Rolnictwa FAPA.

Przedmiotem analizy dokonywanej w ramach III Przeglądu OECD, jest kilka merytorycznych zagadnień dotyczących stanu i ochrony środowiska w Polsce, a m.in.: 

  1. Problematyka zarządzania w ochronie środowiska, która dotyczy m.in. kierunków zmian w polityce ekologicznej państwa i podstaw prawnych ochrony środowiska. Punktem wyjściowym są ramy ekologicznej polityki państwa, zakładane cele, priorytety i kierunki interwencji środowiskowej. Na uwagę zasługuje zmiana podejścia z polityki sektorowej na zintegrowaną. W zakresie ochrony środowiska oznacza to rezygnację z jednego generalnego dokumentu, jakim była Polityka Ekologiczna Państwa, na rzecz kilku strategii rozwoju (tzw. strategie zintegrowane). Taką zintegrowaną strategią jest Strategia Zrównoważonego Rozwoju Wsi, Rolnictwa i Rybactwa na lata 2012 – 2020. Jeden z jej priorytetów (P5) odnosi się do ochrony środowiska i adaptacji do zmian klimatu na obszarach wiejskich.
  2. Instrumenty służące zrównoważonemu wzrostowi gospodarczemu, w tym instrumenty finansowoprawne. W zakresie rolnictwa można wskazać m.in. wymogi wzajemnej zgodności, programy rolnośrodowiskowe, prowadzenie działalności rolniczej na obszarach Natura 2000, a także regulacje prawne w zakresie nawozów i nawożenia oraz środków ochrony roślin. Wśród typowych instrumentów finansowoprawnych należy wymienić opłaty i należności za wyłączanie gruntów z produkcji rolnej oraz ulgi i zwolnienia w podatku rolnym.
  3. W zakresie regulacji sektorowych szczególna uwaga jest poświęcona trzem grupom zagadnień:
  • zarządzaniu komponentami środowiska, gdzie wskazać można instrumenty prawne zarządzania zasobami wody w Polsce (m.in. działania na obszarach wrażliwych na zanieczyszczenia związkami azotu ze źródeł rolniczych lub terenach intensywnie użytkowanych rolniczo np. poprzez zakładanie stref buforowych na granicy gruntów rolnych z wodami powierzchniowymi, w celu ograniczania negatywnego oddziaływania rolnictwa i ochrony siedlisk) oraz ochrony powietrza i zmian klimatu (m.in. kwestia emisji gazów cieplarnianych z obszarów wiejskich i tzw. niskich kominów).
  • gospodarce odpadowej, gdzie, jako jedno z ważniejszych zagadnień, można wskazać likwidację mogilników (składowisk przeterminowanych chemicznych śródków ochrony roślin) na terenie Polski oraz przeprowadzoną niedawno reformę systemu gospodarki odpadami komunalnymi i związanych z tym problemów w okresie przejściowym, dotykających tak obszarów aglomeracji miejskich, jak i logistyki, czy gospodarowania odpadami na terenach gmin wiejskich.
  • przeciwdziałaniu spadkowi bioróżnorodności i leśnictwu. Podstawowe założenia ochrony bioróżnorodności w działalności rolniczej związane są z wdrożeniem  programów rolnośrodowiskowych i wymogów wzajemnej zgodności. Jednym z istotnych wskaźników pomiaru bioróżnorodności na obszarach wiejskich jest Farmland Bird Index (FBI)  – wskaźnik liczebności ptaków krajobrazu rolniczego.

Opracowanie: Monika A. Król SAEPR

 

Portale regionalne
mapa
 
logo Unia Europejska
Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich:
Europa inwestująca w obszary wiejskie
logo PROW
logo FAPA    logo CDR
   |    copyright KSOW 2009