- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Dobre wyniki w polskim eksporcie drobiu w 2012 r.
Polski eksport mięsa drobiu systematycznie rośnie od 2004 r. Jedynie w 2009 r. miało miejsce załamanie sprzedaży na rynki zagraniczne, z uwagi na spowolnienie gospodarcze w państwach UE. Udział eksportu w produkcji mięsa drobiowego w Polsce również sukcesywnie się zwiększa. W 2009 r. wywóz stanowił 29% krajowej produkcji, rok później już 32%, a w 2012 r. wzrósł do ok. 35-36%, co świadczy o coraz większym wpływie eksportu na rozwój polskiego drobiarstwa.
W 2012 r. dodatnie saldo w polskim handlu zagranicznym żywcem, mięsem i przetworami drobiu przekroczyło 1 mld EUR i było o 15,5% wyższe od wyników z 2011 r. Wolumen eksportu zwiększył się o 18% do 580,2 tys. ton, a jego wartość wzrosła o 14% do 1178,9 mln EUR. Średnia jednostkowa wartość wywozu spadła w ciągu roku o 3% do 2,03 EUR/kg. Tradycyjnie około 90% wpływów z eksportu polskiego sektora drobiu stanowiły mięso i podroby, a wartość wysyłek wzrosła w ciągu roku o 17%. Dobry rezultat uzyskano również w wywozie przetworów drobiowych, który zwiększył się wartościowo o 18%.
Głównymi odbiorcami polskiego mięsa i przetworów z drobiu są tradycyjnie państwa UE, wśród nich przewodzą Niemcy, Wielka Brytania i Czechy. Pomimo 3% wzrostu cen na rynku krajowym w 2012 r., polskie mięso kurcząt brojlerów było najtańsze w całym ugrupowaniu (141 EUR/100 kg), stanowiąc 73% średniej ceny unijnej. Relatywnie niski poziom cen w naszym kraju wpływał na konkurencyjność polskiej oferty handlowej na rynku UE i przyczynił się do wzrostu eksportu. W strukturze towarowej sprzedaży do państw członkowskich dominowało świeże mięso z kurcząt i indyków.
W 2012 r. Polska była czwartym unijnym eksporterem drobiu na rynki krajów trzecich – po Francji, Holandii i Niemczech. Najważniejszym rynkiem zbytu poza UE był Hongkong, wzrosły również znacząco wysyłki na rynek chiński. Chiny sprowadzają coraz więcej drobiu z państw UE, co jest następstwem wprowadzenia w 2011 r. pięcioletnich ceł antydumpingowych na drób z USA. W asortymencie wywozu na rynki azjatyckie największy udział miały tańsze, mrożone elementy, głównie – skrzydła, nogi, łapki kurcząt, indyków i gęsi. Coraz większe znaczenie dla polskich eksporterów drobiu mają również kraje afrykańskie, zwłaszcza Benin, Kongo czy Togo. W wysyłkach na te rynki największy udział miało mrożone mięso z kurcząt.
Eksport żywca drobiowego z Polski od kilku lat wykazuje również tendencję rosnącą. W 2012 r. wolumen wywozu zwiększył się o 25%, a wartość była wyższa o 32%. Najważniejszym rynkiem zbytu dla żywca drobiu były tradycyjnie kraje należące do Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP), a w strukturze sprzedaży przeważały pisklęta kurcząt i indyków, które trafiały głównie na Ukrainę, do Rosji i na Białoruś. Największym odbiorcą dorosłego drobiu były Niemcy.
Wielkość importu drobiu do Polski w ubiegłym roku wyniosła ok. 112 tys. ton i była o 10% wyższa niż w 2011 r., natomiast wartość wzrosła o 4% do 160,2 mln EUR. W zakupach dominował żywiec drobiowy, rosnąc w ciągu roku o 1% ilościowo i o 3% pod względem wartości. Najważniejszymi dostawcami żywca do Polski były kraje unijne, a wśród nich głównie Niemcy, Słowacja i Czechy. Wielkość przywozu mięsa drobiowego wzrosła o 27%, a jego wartość była wyższa o 9%. Największa wartość zakupów pochodziła z Niemiec, Włoch i Wielkiej Brytanii. W zakupach przeważały tańsze elementy mrożone do dalszego przetwórstwa.
Opracowanie: Ewa Siemieńska, FAMMU/FAPA