- KSOW 2014-2020
- PLAN DZIAŁANIA
- LEADER 2014-2020
- SZUKAM PARTNERA
- EWALUACJA PROW
- POMOC TECHNICZNA SCH. II
- Projekty Partnerów - 2017 r.
- Projekty Partnerów - 2018 r.
- Projekty Partnerów - 2019 r.
- Projekty Partnerów - 2020 r.
- Konkurs 4/2020
- Konkurs 5/2021
- .
- Turystyka na wsi
- Rynki rolne
- Analizy i ekspertyzy
- Rozwój regionalny i lokalny
- Grupy Producentów Rolnych
- Strategia UE dla Regionu Morza Bałtyckiego
- Produkty regionalne i tradycyjne
- Finansowanie operacji w BGK
- Linki
- .
- Nabory wniosków SC KSOW
- ARCHIWUM - PROW 2007-2013:
- KSOW
- Działania SC KSOW
- Leader
- WPR po 2013 roku
- Współpraca międzynarodowa
- Biuletyn KSOW
- RODO
- Polityka prywatności i plików cookies
Publiczne doradztwo rolnicze – wyzwania i oczekiwania mieszkańców wsi
Doradztwo publiczne bardzo szybko dostosowywało się do nowych wyzwań, odgrywając istotną rolę w przemianach wsi i rolnictwa. Publiczne instytucje doradztwa rolniczego muszą jednak podjąć szersze działania w celu: przygotowania doradców do funkcjonowania w warunkach konkurencyjnego i wymagającego rynku usług doradczych, przygotowania samej instytucji do efektywnej realizacji nowych zadań i nowych wyzwań. Nowe wyzwania dla publicznych instytucji doradztwa wymagają zacieśnienia współpracy z nauką, jako podstawowym źródłem transferu wiedzy i innowacji. (cyt. z komunikatu końcowego)
Konferencja naukowa pod tytułem: „Publiczne doradztwo rolnicze wobec wyzwań przyszłości i oczekiwań mieszkańców wsi” odbyła się w dniach 18 – 20 marca 2013 roku w Krakowie, z udziałem Podsekretarza Stanu w MRiRW Tadeusza Nalewajka, rektora UR w Krakowie prof. Włodzimierza Sadego oraz władz wojewódzkich.
Konferencja została zrealizowana przez Centrum Doradztwa Rolniczego Oddział w Krakowie we współpracy z Uniwersytetem Rolniczym w Krakowie – Zakład Rozwoju Obszarów Wiejskich i Doradztwa Wydziału Ekonomiczno-Rolnego UR, w ramach Planu działania Sekretariatu Centralnego Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich.
Jej głównym celem było: Wsparcie procesu dostosowania publicznego doradztwa rolniczego do sprostania nowym wyzwaniom we wdrażaniu polityki w zakresie rozwoju obszarów wiejskich i potrzebom mieszkańców wsi w tym rolników.
Konferencja została poprzedzona szeregiem działań o charakterze badawczym, na które złożyły się indywidualne wywiady pogłębione z przedstawicielami dyrekcji Wojewódzkich Ośrodków Doradztwa Rolniczego (WODR) i Departamentów Urzędów Marszałkowskich sprawujących nadzór nad WODR, sondaż wśród doradców rolnych, grupowe wywiady zogniskowane w Zespołach Powiatowych Doradztwa Rolniczego, analiza dokumentów w jednym z WODR oraz studia przypadku obejmujące pracę indywidualną doradców rolnych. Całością prac kierował Zespół Badawczy pod przewodnictwem dr hab. Inż. Józefa Kani profesora UR w Krakowie, IRWIR PAN. Wyniki badań zostały opracowane i przedstawione podczas obrad konferencji przez dr Piotra Nowaka z Instytutu Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Konferencja została pomyślana jako spotkanie dwóch środowisk: środowiska uczonych zajmujących się problematyką doradztwa i środowiska praktyków.
Środowisko uczonych reprezentowali przedstawiciele: UR w Krakowie, UJ, UW, SGGW, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Uniwersytetu Rzeszowskiego, Uniwersytetów Przyrodniczych we Wrocławiu i Lublinie, Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy, pracownicy naukowi instytutów badawczych podległych Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Środowisko praktyków reprezentowali dyrektorzy i doradcy WODR, przedstawiciele urzędów marszałkowskich, izb rolniczych, społecznych rad doradztwa rolniczego. W konferencji uczestniczyło ponad 200 osób.
Dla podkreślenia znaczenia ścisłej współpracy tych dwóch środowisk, powołane zostały dwa zespoły je reprezentujące: Zespół Uczonych i Zespół Praktyków, które pracowały podczas konferencji.
Powołany został także Komitet Naukowy Konferencji w składzie:
dr hab. Inż. Józef Kania prof. UR w Krakowie – Przewodniczący Komitetu Naukowego
dr hab. Zbigniew Brodziński – reprezentujący Uniwersytet Warmińsko – Mazurski w Olsztynie,
prof. zw. dr hab. Pana Andrzej P. Wiatrak – Zakład Jakości Zarządzania UW, a także Redaktor Naczelny kwartalnika CDR Zagadnienia Doradztwa Rolniczego,
dr hab. Eugeniusz Chyłek – Naczelnik Wydziału Doradztwa Rolniczego i Transferu Wiedzy MRiRW, a także przedstawiciel RP w stałym Komitecie ds. Badań w Rolnictwie przy Komisji Europejskiej,
prof. dr hab. inż. Sławomir Zawisza - Zakład Ekonomiki i Doradztwa w Agrobiznesie Uniwersytetu Technologiczno - Przyrodniczego w Bydgoszczy.
Do zadań członków Komitetu Naukowego należał przegląd i weryfikacja zgłoszonych tematów komunikatów i doniesień z badań, a także przeprowadzenie recenzji naukowej artykułów do publikacji pokonferencyjnej.
Do zadań członków Zespołu Uczonych należała troska o właściwą reprezentację naukowych treści w trakcie konferencji oraz aktywny udział w pracy zespołów tematycznych.
Zespół Praktyków w trakcie konferencji dbał o właściwą reprezentację treści praktycznych poprzez aktywne uczestnictwo zarówno w obradach plenarnych jak i w pracy zespołów tematycznych.
Podczas konferencji pracowały trzy zespoły tematyczne:
1. Zespół I poświęcony był „Teoretycznym aspektom rozwoju publicznego doradztwa rolniczego w Polsce na tle doświadczeń europejskich i światowych”
2. Zespół II omawiał „Przyszłość publicznego doradztwa rolniczego w projekcji praktyków”
3. Zespól III swoje obrady poświęcił „Szansom zdynamizowania procesów rozwojowych publicznego doradztwa rolniczego poprzez wzmocnienie współpracy teorii z praktyką w ramach systemu wiedzy i informacji rolniczej”
Tematyka referatów przygotowanych na konferencję:
1. Doradztwo publiczne w Polsce, wobec wyzwań zreformowanej WPR – dr hab. inż Józef Kania prof. UR w Krakowie;
2. Potrzeby i oczekiwania rolników i innych mieszkańców wsi wobec publicznych instytucji doradczych – prof. dr hab. inż. Sławomir Zawisza Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy w Bydgoszczy
3. Przyszłość doradztwa rolniczego w poglądach kadry kierowniczej i doradców WODR, a także przedstawicieli urzędów marszałkowskich, sprawozdanie z badań – dr Piotr Nowak Uniwersytet Jagielloński
4. Doradztwo rolnicze w literaturze – stan badań krajowych i europejskich nad doradztwem rolniczym – prof. zw. dr hab. Andrzej P. Wiatrak Uniwersytet Warszawski;
5. Dotychczasowe doświadczenia we współpracy instytutów badawczych i środowisk akademickich z publicznymi jednostkami doradztwa rolniczego – dr hab. Eugeniusz Chyłek, MRIRW;
6. Przesłanki do rozwoju publicznego doradztwa rolniczego w Polsce – dr Mirosław Drygas IRWIR PAN;
7. Publiczne doradztwo rolnicze i jego formy organizacyjne wobec oczekiwań rolników – dr Henryk Skórnicki dyrektor CDR O/Radom;
8. Praktyczne przesłanki do rozwoju publicznego doradztwa rolniczego w Polsce –Jarosław Mostowski dyrektor ŚODR;
9. Uwarunkowania rozwoju publicznego doradztwa rolniczego w kontekście oczekiwanej współpracy środowisk naukowych z praktykami – dr hab. Zbigniew Brodziński Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie;
Tematyka komunikatów przygotowanych na konferencję:
1. Sprawozdanie z badań (studium przypadku) doradca w lokalnych uwarunkowaniach
– dr Barbara Kiełbasa;
2. Drobne gospodarstwa rolne jako nowe wyzwanie dla publicznego doradztwa rolniczego – prof. dr inż. Wiesław Musiał;
3. Znaczenie służb doradczych w przemianach gospodarstw rolnych w województwie dolnośląskim – dr inż. Julian Kalinowski;
4. Przyszłość doradztwa rolniczego w opiniach rolników na przykładzie województwa małopolskiego – Ryszard Czaicki Prezes Małopolskiej Izby Rolniczej;
5. Zapotrzebowanie na usługi doradcze rolników z województwa Lubelskiego Adam Malinowski – doktorant UP w Lublinie;
6. Doradztwo rolnicze w opinii przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą na obszarach wiejskich – dr inż. Teresa Miś Uniwersytet Rzeszowski;
7. Rola doradztwa rolniczego w zakresie udzielania pomocy rolnikom w związku z klęskami żywiołowymi – Andrzej Kawalec Wydział Rolnictwa Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego;
8. Wsparcie doradcze dla LGD ze strony publicznych jednostek doradztwa rolniczego i doradców rolnych – Klaudiusz Markiewski Kierownik Działu Rozwoju Obszarów Wiejskich CDR;
9. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego jako kwartalnik CDR dokumentujący procesy zmian zachodzące w publicznym doradztwie rolniczym – Edward Matuszak Dyrektor CDR O/Poznań;
10. Planowanie pracy ośrodka w aspekcie kontroli zarządczej, budżetu zadaniowego oraz nowelizacji ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego – dr inż. Ryszard Jaworski Dyrektor Wielkopolskiego ODR w Poznaniu;
11. Udział doradztwa rolniczego w szacowaniu szkód klęsk żywiołowych w rolnictwie, na przykładzie województwa małopolskiego –Andrzej Gmiąt Kierownik PZDR w Brzesku;
12. Możliwości transferu wiedzy do praktyki w warunkach Wspólnej Polityki Rolnej 2014-2020 – dr inż. Paweł Radomski Instytut Zootechniki;
13. Doświadczenia K-PODR w Mnikowie we wdrażaniu usługi rozliczania podatku VAT w gospodarstwach rolnych – dr Roman Sass dyrektor K-OODR w Mnikowie.
Referaty i komunikaty po recenzji zostaną zamieszczone w publikacji pokonferencyjnej. Podczas obrad konferencji został wypracowany komunikat końcowy – pobierz komunikat końcowy.
Doradztwo publiczne było i jest ważnym instrumentem we wdrażaniu polityki rolnej i działań na rzecz rozwoju obszarów wiejskich. Niezależnie od wymogów unijnych w zakresie zapewnienia sprawnego systemu doradztwa rolniczego przez państwa członkowskie, stan polskiego rolnictwa i specyfika obszarów wiejskich wymagają wsparcia niekomercyjnego doradztwa, aby sprostać założeniom Wspólnej Polityki Rolnej, budować konkurencyjne rolnictwo i zapewnić zrównoważony rozwój obszarom wiejskim. Doradztwo, jeśli chodzi o elementy systemu wdrażania wspólnej polityki rolnej, powinno być jednolite. Natomiast doradztwo technologiczne, produkcyjne może być regionalizowane, w dostosowaniu do specyficznych potrzeb danego regionu kraju. (cyt. z komunikatu końcowego)
Autor: CDR O/Kraków
Słowa kluczowe : doradztwo, konferencja