Spotkanie nordycko-bałtyckich Sieci w ramach BSS

W dniach 13-14 września w Tallinie (Estonia) odbyło się spotkanie nordycko-bałtyckich sieci obszarów wiejskich dotyczące Europejskiej Strategii dla Regionu Morza Bałtyckiego.

Podczas spotkania przedstawiono struktury organizacyjne oraz podstawowe formy działalności:

• Europejskiej Sieci Obszarów Wiejskich
• Europejskiej Sieci Rybackiej
• narodowych sieci obszarów wiejskich i sieci rybackich
  z poszczególnych państw regionu Morza Bałtyckiego
  (Niemiec, Danii, Szwecji, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy i Polski)

Celem spotkania było wskazanie wspólnych obszarów aktywności obydwu sieci, uzasadnienie potrzeby dalszej współpracy między sieciami obszarów wiejskich i rybackimi oraz ustalenie planu działań.

Przedstawiciele narodowych sieci rybackich wskazali na stopień implementacji osi priorytetowej 4 „Zrównoważony rozwój obszarów zależnych od rybactwa”, realizowanej w ramach narodowych programów operacyjnych dotyczących zrównoważonego rozwoju sektora rybołówstwa
i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013.

Przedstawicielka polskiej sieci obszarów wiejskich przedstawiła prezentację ukazującą podstawy prawne i strukturę organizacyjną i przykłady podejmowanej działalności zgodnie z Planem Działania, a także stan wdrażania osi priorytetowej 4 w ramach PO Ryby na lata 2007-2013.

W dalszej kolejności członkowie Lokalnych Grup Działania i Lokalnych Grup Rybackich, towarzyszący przedstawicielom narodowych sieci, omówili realizowane przez nich projekty, finansowane przez Europejski Fundusz Rolny Rozwoju Obszarów Wiejskich i Europejski Fundusz Rybacki.

Przedstawione prezentacje ukazały dużą różnorodność przyjętych założeń organizacyjnych w strukturach narodowych sieci rybackich. Przykładowo są one umiejscowione wewnątrz struktur administracji rządowej, w resorcie rolnictwa (np. w Danii) lub poza strukturami (np. na Łotwie w Centrum Doradztwa Rolniczego, w Estonii - w Centrum Badań nad Gospodarką Wiejską, natomiast na Litwie sieć ma status stowarzyszenia, w którego skład wchodzą przedstawiciele wszystkich lokalnych grup rybackich). Sieci rybackie działają jako odrębne od sieci obszarów wiejskich struktury (np. w Estonii) lub działają razem pod wspólnym kierownictwem (np. na Łotwie czy w Danii).

Sieci obszarów wiejskich i sieci rybackie mają wspólne cele strategiczne
w zakresie: pogłębiania i upowszechniania wiedzy, wymiany dobrych praktyk, współpracy międzynarodowej między sieciami działającymi w poszczególnych krajach oraz zwiększenia spójności działań sieciujących.

Integracja pomiędzy sieciami rolnymi i rybackimi w założeniach będzie służyła:

• pogłębieniu wiedzy dotyczącej programów rozwoju obszarów wiejskich oraz programów rybackich poprzez wspólne działania sieciujące,  

• podejmowaniu wspólnych tematów dotyczących bioróżnorodności, dziedzictwa kulturowego, energii odnawialnej, problemów demograficznych na obszarach wiejskich i obszarach rybackich, dywersyfikacji produkcji, rozwijania turystyki na obszarach wiejskich
  i rybackich,

• upowszechnianiu wiedzy, zwiększeniu użyteczności sieci, stałym kontaktom z narodowymi sieciami oraz partnerami sieci, wymianie informacji realizowanej poprzez publikacje, organizacji konferencji, seminariów, wyjazdów studyjnych,

• wymianie dobrych praktyk realizowanej dzięki zwiększeniu współpracy między sieciami narodowymi,

• spójności działań sieciujących obydwu sieci oraz podejmowaniu komplementarnych działań na rzecz rozwoju obszarów wiejskich
  i rybackich.

W celu realizacji wskazanych założeń przedstawiciele sieci obszarów wiejskich i obszarów rybackich postanowili:

• podejmować wspólne działania przez obydwie sieci m.in. poprzez realizację wspólnych projektów,

• organizować regularnie przynajmniej raz w roku wspólne spotkanie
  w jednym z państw regionu Morza Bałtyckiego,

• organizować wspólne grupy tematyczne służące pogłębianiu wiedzy, np. dotyczących promocji żywności, młodzieży na obszarach wiejskich i rybackich, przedsiębiorczości na obszarach wiejskich i rybackich, ochronie środowiska,

• budować wspólną platformę służącą upowszechnianiu wiedzy,

• stymulować do podejmowania wspólnych projektów realizowanych przez lokalne grupy działania i lokalne grupy rybackie,

• wspierać współpracę krajowych sieci obszarów wiejskich i krajowych sieci rybackich z lokalnymi grupami działania i lokalnymi grupami rybackimi.

Polska wśród grupy państw regionu Morza Bałtyckiego może poszczycić się największą liczbą lokalnych grup rybackich (48 LGR) oraz największymi przyznanymi na realizację założeń osi 4 Europejskiego Funduszu Rybackiego środkami budżetowymi (234 909 234 E). Jednakże Polska została wskazana jako jedno z państw, m.in. obok Niemiec, Rumunii i Bułgarii, gdzie nie funkcjonuje dotychczas sieć rybacka.

Z uwagi na wskazane powyżej propozycje działań, utworzenie sieci obszarów rybackich powinno stać się dla Polski zadaniem priorytetowym. Brak jest bowiem po naszej stronie partnera, z którym krajowa sieć obszarów wiejskich mogłaby realizować wskazane propozycje współpracy.

Należy także zachęcać lokalne grupy działania oraz lokalne grupy rybackie działające w regionach do podejmowania wspólnych projektów współpracy.